NIE DAWAĆ PIELĘGNIARKOM PODPASEK I MAJTEK!

Maciej Rybiński dla DZIENNIKA

2007-06-26 01:08 Aktualizacja: 2007-06-26 08:52

"Dzielenie podpaski na czworo"

Antoni Słonimski wspominał, jak w pewnym dworze na Wołyniu natknął się na rezydenta, który 37 lat wcześniej spóźnił się na pociąg i już został. Ten się dopiero zasiedział. Pielęgniarki w kancelarii premiera zasiedziały się dopiero tydzień, a planują pobyt do 15 sierpnia. Widać liczą na nowy cud nad Wisłą - pisze w DZIENNIKU Maciej Rybiński.

Tylko odwrócony - przybędzie Tuchaczewski na białym koniu i je wyzwoli. Na razie są jednak problemy, bo okazało się, że wyposażenie kancelarii premiera jest zbyt spartańskie i nie dość nowoczesne. Nie ma pralni i suszarni, dieta nie jest dostatecznie urozmaicona, brakuje też punktu zaopatrzenia w artykuły higieniczne z podpaskami na czele.

Zwłaszcza podpaski, szczególnie pewnie ze skrzydełkami - niewątpliwa zdobycz cywilizacyjna - stały się dla "Gazety Wyborczej" kamieniem obrazy. "Podpaska - bicz na pielęgniarki" - woła oburzona "Gazeta" na pierwszej stronie. Na szóstej "Podpaską w pielęgniarkę". Dalej jest statystyka - najpierw pielęgniarki dostały jedną podpaskę. Do podziału na cztery to rzeczywiście mało, bo podpaska to nie zapałka. Potem jeszcze dwie podpaski od BOR. Trzy podpaski na cztery pielęgniarki to niewątpliwa próba rozbicia solidarności obliczona na konflikt o dostęp do podpaski. Okrucieństwo i cynizm rządu przerażają "Gazetę Wyborczą", której redaktorzy, gdyby jakiejś grupie zawodowej przyszło do głowy okupować redakcję, sami zmienialiby protestującym podpaski i robili przepierki. A w kancelarii premiera chłód społeczny bez podpasek. Posłanka Szczypińska z PiS na prośbę pielęgniarek o mydło, ręczniki, majtki i podpaski odpowiedziała podobno, że to nie Hilton. Jak to? Z zewnątrz wygląda podobnie, a nie ulega wątpliwości, że gdyby premier chciał zmienić podpaskę, to by mu ją dostarczono niezwłocznie. Tymczasem nawet paczki z pomocą humanitarną przekazywaną przez pielęgniarki z dostępem do podpasek przetrzymywane są - według relacji "Gazety" - złośliwie na portierni.

Martyrologia pielęgniarek przetrzymywanych w kancelarii premiera - jak oznajmiła wczoraj rano TVN 24 - budzi istotnie, przynajmniej w relacji "Gazety Wyborczej", zgrozę. Wydawałoby się, główny ośrodek władzy w Polsce, a zorganizowany gorzej niż łagier. Każdemu wydaje się, że dostać się tam, to złapać Pana Boga za nogi i wejść na salony, a tymczasem trzeba się obywać bez majtek i podpasek. W siedzibach innych europejskich premierów jest inaczej - każda kobieta wchodząca tam, aby kontestować rząd, dostaje od razu stringi i podpaski. A u nas? Czytam w "Gazecie Wyborczej", że cztery pielęgniarki śpią na podłodze bez baldachimu i przykrywają się gazetami. Mam nadzieję, że przynajmniej "Wyborczymi".

http://www.dziennik.pl/Default.aspx?TabId=209&ShowArticleId=50123

Moja mama, unieruchomiona po złamaniu kości szyjki udowej nie mogła doczekać się na onkologii i ortopedii jakiejkolwiek pomocy od pielęgniarek, chyba, że "smarowałaby" tym HIENOM, jak to czyniła równie unieruchomiona jej współlokatorka z sali...

SZYBKI TEST PROJEKCYJNY

Co CZUJESZ, gdy patrzysz na okładkę najnowszego WPROSTU?

P.S.1
Rozwiązanie testu JUŻ WKRÓTCE (!), pod warunkiem, że rozwiąże go Geralt i inni odbiorcy.

P.S.2
Wyjaśnienie: zdjęcie okładki "Wprostu" zostało usunięte przez "Dziennik", skąd wkleiłam jego adres. Stąd i u mnie jest teraz pusto.

Skandaliczne zachowanie pielęgniarek!

Szefowa strajkujących o posłance PiS

2007-06-22 11:27 Aktualizacja: 2007-06-22 12:19

Pielęgniarka: Szczypińska to manipulantka

Szefowej strajkujących pielęgniarek puściły nerwy. Siostra Krystyna Ciemniak zganiła w Radiu Zet wiceszefową klubu PiS Jolantę Szczypińską. Ciemniak zarzuciła jej, że ta zachowuje się jak "chorągiewka na wietrze", bo tylko udaje, że zależy jej na losie pielęgniarek i manipuluje nimi. Siostra nazwała "wariactwem" opinię, że pielęgniarki chodzą na pasku opozycji.

To była raczej kłótnia niż rozmowa. Krystyna Ciemnak z Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Położnych i Pielęgniarek (OZZPiP) została wytrącona z równowagi. Zdenerwowała się, gdy usłyszała od posłanki PiS Jolanty Szczypińskiej, że to OZZPiP każe czterem pielęgniarkom okupować pomieszczenie kancelarii premiera, poprzez wydaną uchwałę.

Ciemnak przyznała, że taka uchwała była, ale jednocześnie zasugerowała, że nikt nie każe siedzieć pielęgniarkom w pokoju kancelarii premiera. "Poszły po to, aby rozmawiać z panem premierem. Dopóki 250 tysięcy pielęgniarek oglądających telewizję nie usłyszy, że premier z nimi rozmawia, to żadna z tych pań - dotąd, dopóki będą miały siły - nie wyjdzie" - powiedziała Ciemnak.

Szczypińska przypomniała, że premier chce się spotkać z pielęgniarkami, ale nie w kancelarii, lecz w centrum konferencyjnym "Dialog". Posłanka zasugerowała, że protest może być manipulowany przez opozycję.

"Przestańcie opowiadać herezje, bo zakrawa to na wariactwo" - odpowiedziała Ciemniak. "My mamy swój rozum, my umiemy walczyć o swoje prawa. Jeżeli przez cały rok państwo manipulowaliście nami, to wy manipulowaliście, nie dając nam żadnej nadziei na to, że jakikolwiek postulat będzie rozwiązany w najbliższym czasie. To państwo nami manipulujecie" - grzmiała Ciemniak.

http://www.dziennik.pl/Default.aspx?TabId=95&ShowArticleId=49710

Zachowanie i sposób komunikowania się pielęgniarek jest SKANDALICZNE (!), w ogóle nie wiedzą jak się zachować, nie potrafią odpowiednio znaleźć się w odpowiednim miejscu. Cóż to za maniery? W jakiej "szkole" je pobierały?

Jeśli te panie chcą cokolwiek osiągnąć, jeśli chcą nawiązać kontakt i przedstawić swoje argumenty, to muszą najpierw nauczyć się KOMUNIKOWAĆ. One same nie wiedzą czego chcą! Nawołują do rozmowy, by zaraz kontakt zrywać. Bo któż chciałby rozmawiać z niepotrafiącymi panować nad emocjami rozwrzeszczanymi kobietami, które zachowują się jak przekupy na targowisku? Któż będzie chętny do słuchania i wymiany myśli, jeśli będzie BRUTALNIE obrażany?! W takiej sytuacji, to nawet żona - prezydentowa- nie będzie miała ochoty do występowania w roli mediatora, gdy widzi,że strajkujący SZKALUJĄ jej męża, czy innych członków rządu!

Jeśli te pielęgniarki są takie mądre, to powinny wiedzieć, że należy komunikować się WPROST, a nie przy pomocy cudzych rąk! Co, nie stać ich na KONFRONTACJĘ z szefem? Mocne w gębie tylko w tłumie, jak nie ma przed nimi szefa? A jak jest, to kulą ogon i lecą do mamuśki - prezydentowej wypłakać się w rękaw?

Te panie (?) zachowują się niezgodnie ze swoją rolą, a dokładnie rolą płci - zachowują się jak babochłopy (p. butelki w rękach, za pomocą których komunikują się niewerbalnie - butelka wg psychoanalityków jest symbolem fallusa, a więc faceta), a komunikują się, jak osoby z pozacieranymi granicami psychologicznymi - dźwięki wydawane z butelek plastikowych niewyraźne, rozdrobnione, nieustrukturyzowane - takie jak struktura ich JA, czyli brak struktury. Jaka osobowość, taki KOMUNIKAT.

Rola kobiety, zgodnie z naturą, powinna być b-j submisyjna, a więc to PIELĘGNIARKI powinny ustąpić premierowi - mężczyźnie. Pielęgniarki powinny odrzucić wszelkie atrybuty MĘSKIE, nie rezygnując przy tym z własnego JA. Siła kobiet polega na ich łagodności i delikatności i tylko w ten sposób mogą coś osiągnąć w kontakcie z PREMIEREM - mężczyzną.

No i ta dzisiejsza wypowiedź Ciemniak, jest po prostu ŻENUJĄCA :(
Śmieszna ta kobieta, nie dosyć, że sama manipuluje, sama daje sobą manipulować, to jeszcze pyskuje. Cóż za obraza majestatu, gdy otrzymują informację zwrotną, że są manipulowane przez lekarzy i polityków. Trzeba mieć naprawdę upasione EGO... Znam ten typ ludzi z reala i wyjątkowo mnie od nich odrzuca.

P.S.

ZAGADKA
W niektórych miejscach używam stylistyki Bukiela, Tuska, Olejniczaka i Samsona. Zgadnij gdzie?

Bronisław Wildstein: Tęsknota za Jaśnie Panią

Świetny tekst ukazał się w dzisiejszej "Rzeczpospolitej" autorstwa Bronisława Wildsteina nt. strajkujących pielęgniarek i Bukiela:

"Pielęgniarki protestujące przed Kancelarią Premiera odwołały się do pani prezydentowej.

- Niech Jaśnie Pani wejrzy na naszą niedolę i okaże zmiłowanie… - Nie, taki tekst nie został wygłoszony, ale wezwania liderki pielęgniarek apelującej, aby pani prezydentowa pochyliła się nad ich problemami, nie mogły nie przywoływać tonu takich właśnie suplik. W suwerennej monarchii odwołanie do miłosierdzia małżonki władcy - której nie zaprząta racja stanu, może więc poświęcić się dobrym uczynkom - jest całkiem na miejscu. Ale w demokracji? Czy żona prezydenta została wybrana przez obywateli? Czy zakres jej uprawnień został prawnie określony? Poprzednia para prezydencka jechała na ludowych marzeniach o dobrej parze monarszej jak na łysej kobyle. Wspierały ją w tym media elektroniczne i pisane, czarno-białe i kolorowe, kobiece, męskie i młodzieżowe. Wykreowano skrojoną na miarę wieloletnią telenowelę, w której para prezydencka odgrywała rolę dobrotliwych rodziców zdziecinniałych poddanych. Wizerunek ten najlepiej pokazywał, na czym opiera się popularność Kwaśniewskiego. Była to kreacja świata bezkonfliktowego, bo bezmyślnego, nieodpowiedzialnego i infantylnego. Operetkowe dostojeństwo było drugą stroną antypolityki i służyć miało uśpieniu społeczeństwa. W wezwaniu pielęgniarek przebrzmiewa marzenie o wspieranym przez małżonkę dobrym władcy, który zrobi wreszcie porządek i da wszystkim to, na co zasługują.

Trudno wyobrazić sobie podobną kreację przy obecnej parze prezydenckiej. Bo i sympatii mediów brak, i wizja prezydentury inna. Podobno miała być aktywna. Biorąc jednak pod uwagę aktywność przy ustawie lustracyjnej, to może lepiej, aby była aktywna mniej.

W każdym razie prezydentura Kaczyńskiego miała się różnić od prezydentury Kwaśniewskiego jak III RP od IV. Ale tęsknoty są… Spotkanie szacownych dam u prezydentowej w dzień święta kobiet, zwieńczone właściwym apelem, wydawało się krokiem w kierunku odrodzenia modelu Kwaśniewskich. Miejmy nadzieję, że kolejnych nie będzie."

http://blog.rp.pl/wildstein/2007/06/21/bronislaw-wildstein-tesknota-za-jasnie-pania/#respond

Duże brawa dla Pana Bronisława Wildsteina za niezwykle trafną diagnozę "medyków". Jak widać nasze społeczeństwo polskie jest zregresowane i wciąż mentalnie tkwi w czasach feudalizmu, a i stalinizmu. Wyszły przy okazji znów korzenie Bukiela i wielu pielęgniarek. Bukiel - syn robotnika i pielęgniarki, dostał się na studia medyczne prawdopodobnie za swoje pochodzenie, a i może przynależność partyjną do PZPR-u swojego ojca. Wiele pielęgniarek, to proste kobiety ze wsi, li robotniczych dzielnic. Wszyscy z kompleksami niższości, skażeni od wieków feudalnym poddaństwem, kiedy to ich ojcowie skazani na łaskę i niełaskę wielmożnego państwa, marzyli i zazdrościli władzy, bogactwa, dworków, salonów i szlacheckich herbów. Gdy było im źle, szli do dworu, zdejmowali czapki, zginali się uniżenie, padali na kolana i błagali dobrodziejkę z lamentem w głosie o łaskawość pana. Jak mogli więc nie mieć kompleksów wobec tych błękitnokrwistych?

Obraz swojego JA mieli okazję zrewidować za Stalina, a i później także. Pojawiło się inne państwo - ukarało ciemiężycieli, dało im pracę, pieniądze, wykształcenie, no słowem wszystko, co dusza zechciała. Nawet nie musieli się już tak napracować, baaaaaa, nawet mogli poleżeć sobie do góry brzuchem, napić się porządnie wódki, a dobry pan i tak im dał, co tylko zamarzyli. Ot, to były czasy…

Kto inny cierpiał, kto inny ginął, a oni wchodzili na coraz wyższe szczeble awansu społecznego.

Później, historia pokazała, że nie było tak pięknie i znów zaczęli tęsknić za feudalnym czasem, z królem i królową, tylko takimi z bajki…Ładnymi i dobrymi…Bo ładny, znaczy się na pewno dobry. Tak przynajmniej było w knigach, przeczytanych drzewiej. Bo później, już nie było czasu na czytanie książek, choćby historycznych. Trza było w kryzysie za kartkami biegać, stać w kolejkach długo, za Balcerowicza zaś nieźle się nagimnastykować, żeby związać koniec z końcem.

Później nadeszła reforma Handkego i rozdawał szósteczki na prawo i lewo, choćby li z polskiego, choćby i z historii. Przy niewielkiej pracy, można było dyplom zdobyć, choćby na bazarze…

I nastali Kaczyńscy... Powtórka z historii? Oto czego dowiadujemy się od strajkujących lekarzy i pielęgniarek

http://godnaplaca.medykblog.pl/zlikwidowac-polska-inteligencje-kolejny-raz/

“Inteligencja w Polsce jest niewygodna, za dużo mówi, za dużo chce. Masową zagładę ludzi wykształconych w Polsce rozpoczął Hitler, później z uporczywością kontynuował Stalin. A teraz w ” wolnej IV RP” nadal obowiązuje Instrukcja NKWD."

Nie ma wyjścia, diagnoza postawiona, REPARACJA Polaków zatem jest NIEZBĘDNA. Jeśli to przejdą, to dopiero nauczą się AUTENTYCZNEJ komunikacji, dopiero uwolnią się od swej służalczo - zależnościowo - roszczeniowej postawy.

Wojna domowa?

Zachowania pielęgniarek i BUKIELA sięgają szczytu chamstwa, nieprawdopodobnej agresji i prostackiej manipulacji.Kiedy czytam kolejne doniesienia o strajkującej służbie zdrowia oraz o metodach, do jakich się posuwa, odczuwam w ciele wręcz odruch: ATAKUJ! Nigdy czegoś takiego nie czułam, czytając prasę! Czy to możliwe, że dojdzie do jakiejś wojny domowej? Przecież BUKIEL i pielęgniary i politycy PO, SLD przeszli w swoich zachowaniach już dawno dopuszczalne granice! To, co robią, to PRZEMOC!

Co na to psychologia społeczna z jej socjotechnikami w wydaniu prof. Reykowskiego, działacza PZPR od 1949 r. i mediatora "okrągłego stołu"?

Wojciech Kilar przesadza

Wojciech Kilar dla DZIENNIKA

2007-06-15 23:27

"Ostatni dzwonek dla IV RP"

"Przed wyborami w 2005 r. byłem pełen nadziei, która dziś jest dla mnie tylko wspomnieniem. Wielokrotnie dawałem wyraz swojej wierze w szansę na przemianę polskiej rzeczywistości, jaką był - i nadal jest - projekt IV RP" - pisze w DZIENNIKU znany kompozytor Wojciech Kilar.

Chcę bowiem Polski wolnej od komunistycznego dziedzictwa, bezpiecznej, dysponującej sprawnym aparatem państwowym, opartej na chrześcijańskiej tradycji, zarazem zaś otwartej na wyzwania nowoczesności. Wraz ze mną to marzenie podzielała przed wyborami większość społeczeństwa - zmęczonego seriami następujących po sobie afer i duszną atmosferą schyłku rządów SLD. Przedwyborcze sondaże i deklaracje wiodących partii wskazywały jasno, że nadchodzi czas ostatecznego rozliczenia patologii naszej transformacji i budowy nowej rzeczywistości.

Wybory parlamentarne wydawały mi się więc momentem przełomu i ostatecznego pożegnania z tamtą Polską, obcą tradycjom patriotycznym, w których zostałem wychowany. Byłem pewien, że po wspólnym zwycięstwie obie największe partie zaczną zgodnie realizować projekt IV Rzeczypospolitej, tworząc sprawną koalicję parlamentarną. Wszystko zdawało się temu sprzyjać. Po raz pierwszy w historii wolnej Polski zdecydowana przewaga, wręcz hegemonia, w Sejmie przypadła do spółki dwóm bardzo sobie programowo bliskim ugrupowaniom. Zarówno PiS, jak i PO wyznawały dość zbliżony system wartości, głosiły wtedy hasła odnowy moralnej i oczyszczenia polskiej rzeczywistości. Wydawało się, że nic nie stoi na przeszkodzie, by hasła te przekuć w działanie. Tak też było. Wybory parlamentarne w 2005 roku były momentem największej szansy w dziejach naszej transformacji.

Przegrana szansa
Niestety, szansa ta została zaprzepaszczona - kto wie, może nawet na zawsze. Wciąż nie mogę zrozumieć, dlaczego właściwie nie doszło do zawiązania koalicji POPiS. To straceńcze pęknięcie, jakie miało miejsce tuż po wyborach, jest dla mnie kompletnie niepojęte. Nie wiem, jak od przyszłości naszego kraju mogły się okazać ważniejsze jakieś małostkowe, personalne animozje. Żadne inne wytłumaczenie, dlaczego koalicja ostatecznie nie powstała, nie przychodzi mi jednak do głowy. Widzę, że górę nad marzeniem o lepszej Polsce wzięły osobiste ambicje liderów obu partii. To zaś sprawiło, że projekt IV RP, w który wierzyłem i któremu gorąco sprzyjałem, pozostał jak na razie tylko projektem bądź niedościgłym ideałem.

Rzeczywistość jest bowiem bardzo daleka od obietnic, które zawarte były w projekcie IV RP. Powstała karkołomna koalicja, która nikogo nie cieszy - najmniej zaś chyba samego jej inicjatora - czyli kierownictwo PiS. Myślę, że liderzy tej partii przeżywają prawdziwą tragedię, gdy widzą, jak ich zamierzenia przybierają twarze Leppera i Giertycha.

Trwaniem przez nich w tym układzie jestem jednak głęboko rozczarowany. Widzę, jak pod sztandarami moralnej odnowy spacerują bardzo z siebie zadowoleni przywódcy LPR i Samoobrony. Widzę tym samym, jak idee IV RP zamieniają się we własną karykaturę. Widzę także ze smutkiem, jak z każdym potknięciem tej stanowczo zbyt trudnej koalicji coraz radośniej triumfują przeciwnicy projektu odnowy Polski. I nie mam, niestety, rzeczowych argumentów, które można by przeciwstawić ich triumfalizmowi. Ręce opadają, gdy słyszy się szydercze: "Miało być tak pięknie, a wyszło - jak zawsze".

Nie można oczywiście powiedzieć, że żaden z elementów tego projektu nie został zrealizowany. Z pewnością coś ruszyło się w obszarze dekomunizacji, nadal jednak brak prawnych rozstrzygnięć zmierzających do pożegnania się z dziedzictwem PRL. Poprawiły się zdecydowanie standardy życia publicznego, mniej jest korupcji i nepotyzmu na styku polityki i biznesu. Liderzy PiS nie kierują się osobistą korzyścią w działaniach politycznych - można by więc było mówić o zerwaniu z niechlubną tradycją III Rzeczypospolitej i o rzeczywistej moralnej odnowie. Można by było - gdyby nie koalicjanci PiS. To oni sprawiają, że rządy partii, która szła do wyborów pod sztandarem budowy IV RP, zbyt mało przyczyniają się do realizacji tej idei. Jestem nadal całkowicie przekonany o czystości intencji braci Kaczyńskich, warto jednak byłoby znaleźć lepszą formułę dla ich realizacji.

Gdy rozum śpi, budzą się upiory
Coraz silniejszy społeczny sprzeciw wobec rządzącej koalicji jest groźny dla idei IV RP nie tylko dlatego, że działania wicepremierów i ich podwładnych spod znaku populizmu stale ją kompromitują. Na fali zniechęcenia rządami PiS rodzi się bowiem groźny przeciwnik odnowy polskiej rzeczywistości. Pod patronatem Aleksandra Kwaśniewskiego zbierają się zwolennicy dawnego układu, którzy w nadchodzących wyborach mogą okazać się poważnym zagrożeniem dla pogrążonej w wojnie domowej polskiej prawicy. Zazdroszczę Francuzom, którzy wybrali Nicolasa Sarkozy'ego i jego silną partię oferującą Francji prawicowy program na miarę współczesności. My też mogliśmy się cieszyć tak jak oni - u nas jednak silne prawicowe partie oferujące Polsce dobry program były dwie. I zgodnie z najgorszymi sarmackimi tradycjami musiały natychmiast po wyborach rzucić się sobie do gardeł. W efekcie, gdy spojrzymy na na bratobójczą wojnę między PO i PiS, widzimy sytuację, która budzi pewne skojarzenia z Rosją sprzed rewolucji lutowej, gdzie monarchiści i zwolennicy Kiereńskiego wyznający w istocie dość podobne systemy wartości toczyli ze sobą ostry spór. Nie zauważyli jednak, że za ich plecami wyrasta o stokroć groźniejszy wróg. I że za chwilę będą wspólnie, bezskutecznie usiłowali go powstrzymać. Rzecz jasna Aleksandrowi Kwaśniewskiemu daleko - na szczęście - do Włodzimierza Lenina, jednak krótkowzroczność polskiej prawicy może być porównywalna z naiwnością "białych" Rosjan. Przez to, że idea IV RP znajduje się w coraz bardziej wyraźnym odwrocie, otwiera się możliwość powrotu starego. Byłoby niezwykłą, a zarazem tragiczną ironią losu, gdyby pośrednią konsekwencją wyborczego zwycięstwa PO i PiS okazała się restauracja III Rzeczypospolitej.

Jest jeszcze szansa
Liczyłem długo - i wciąż jeszcze momentami na to liczę - że przywódcy PiS i PO w którymś momencie się opamiętają. Przypomną sobie o tym, z jakimi obietnicami szli do wyborów i jakie zobowiązania zaciągnęli wobec społeczeństwa. I uświadomią sobie wreszcie, że poza wojną na słowa i osobowociami liderów niewiele ich dzieli. Bo tak właśnie jest. Czytałem niedawno w DZIENNIKU wywiady z politykami i PiS, i PO, w których definiowali oni własną prawicowość. Dowodziły one pośrednio, że ci politycy mogliby spokojnie znaleźć płaszczyznę porozumienia. Używali wręcz tych samych słów i bliźniaczych zwrotów, by określić swoje poglądy. Wielu wybitnych publicystów i politologów zapełniło zaś dziesiątki stron, udowadniając programowe podobieństwa obu partii. Może jeszcze nie jest za późno, by spełnić obietnice dane wyborcom, którzy zaufali politykom deklarującym chęć zawarcia silnej koalicji, której celem miała być budowa wymarzonej nowej Rzeczypospolitej. Kto wie, czy nie istnieje jeszcze możliwość, by wrócić do punktu wyjścia i zacząć wszystko od nowa.

Może to zresztą tylko mrzonka - może przywódcom PiS i PO przyświecają w rzeczywistości jakieś inne, nieznane mi cele. Może naprawdę mają oni rację, formułując ostre tezy o całkowitej niemożności wzajemnego porozumienia. Wówczas jednak liderzy rządzącej partii powinni chyba schować gdzieś głęboko wystrzępione przez Giertycha i Leppera sztandary moralnej rewolucji i budowy IV RP, i w jakiś inny sposób uzasadnić swoją władzę.

Jest też inne rozwiązanie - które być może z czysto politycznego punktu widzenia nosi w sobie element samobójczy. By jednak zachować moralne prawo do posługiwania się pojęciem IV RP, kierownictwo PiS ma jeszcze inne wyjście - zerwać koalicję z LPR i Samoobroną. I albo spróbować rozwiązania z rządem mniejszościowym, albo też po prostu pożegnać się na jakiś czas z władzą. Czasem warto przedłożyć sumienie i honor nad pragmatyzm i bieżący interes polityczny. Zwłaszcza, jeśli chodzi o dobro Polski. Obawiałbym się tylko jednego - że być może zerwanie tej koalicji utorowałoby drogę do władzy przeciwnikom projektu IV RP. Jeżeli konsekwencją takiego kroku miałby być triumf Kwaśniewskiego, niewątpliwie z dwojga złego wolałbym pozostawanie u władzy Leppera i Giertycha. Przyznam jednak, że trudno mi na to patrzeć z życzliwością.

Wojciech Kilar

http://www.dziennik.pl/Default.aspx?TabId=209&ShowArticleId=48867

Obawiam się o Wojciecha Kilara, jednego z nielicznych autentycznych inteligentów, który JEDNOZNACZNIE kibicował braciom Kaczyńskich. Tak mądrze i dojrzale wypowiadał się w zeszłym roku na łamach "Dziennika", a teraz widzę, że zaczyna się asekurować. Czuję, że jego koledzy - zwolennicy PO, chyba nieźle już go zdążyli obrazić za SAMODZIELNOŚĆ myślenia. Obawiam się również, że jego granice psychologiczne uległy jakiemuś osłabieniu i poddał się on myślom i słowom znajomych, takich jak np p. Zanussi, gorącego orędownika wspomnianej partii. To, co mogłabym doradzić panu Wojciechowi, to wzmocnić swoje granice i nie poddawać się tej pseudo estetycznej mowie zwolenników PO. Tam gromadzą się ludzie o miernej wrażliwości na DOBRO, PRAWDĘ I PIĘKNO. Tam jest dużo tzw. inteligencji PRL-wskiej, ludzi słabych, narcystycznych, zakompleksionych, często płytkich i powierzchownych.

Paradoksalnie koalicja braci Kaczyńskich z Samoobroną i LPR-em jest b-j efektywna, niż gdyby to miało mieć miejsce z PO. Jest jak jest, ale przynajmniej nie przeszkadzają w realizacji najważniejszych dla polityki Kaczyńskich CELÓW! Tusk, to niedojrzały chłopczyk i tacy są ludzie, skupieni wokół niego. Skonfliktowany wcześniej z ojcem, przenosi teraz swoją wrogość na Kaczyńskich. To jest typ owładnięty IDEĄ WROGA. Jest tak słaby, że musi znajdować oparcie w psychologu (p. Natalia de Barbaro). Gdyby doszło do koalicji, byłaby jeszcze większa szarpanina, a Tusk blokowałby dosłownie wszystko. On o niczym nie marzy, tylko o WŁADZY! Musiałby wcześniej przejść własną PSYCHOTERAPIĘ, żeby zmienił swoje myślenie i percypowanie świata, ludzi, ojczyzny. To człowiek o nieukształtowanym poczuciu tożsamości, a więc NIGDY NIE BĘDZIE ZWIĄZANY UCZUCIOWO Z WŁASNĄ OJCZYZNĄ. Sam nie dostał oparcia od ojca, więc NIE JEST ZDOLNY DO DAWANIA GO POLAKOM! To człowiek słaby i znerwicowany, który zatrzymał się na etapie BUNTU MŁODZIEŃCZEGO i zachowuje się wg skryptu: " na złość mamie, odmrożę sobie uszy" . Bo nie ma co ukrywać, człowiek, który stracił kontakt z ojcem, często obwinia za to swoją matkę (Polskę) i karze ją za brak męskiej ręki, narażając siebie na autodestrukcję...

A jeśli chodzi o Giertycha. Nie interesują mnie wypowiedzi tzw. PŁYTKICH estetów, co to nie znają się na PEDAGOGICE i PSYCHOLOGII. Przeszło 50% nauczycieli popiera wiele posunięć Giertycha. Ale żeby umieć obiektywnie je ocenić, potrzeba mieć GRUNTOWNE przygotowanie psychologiczne i pedagogiczne, a tego z całą pewnością nie ma np. Zanusii i inni jego koledzy. Potrzeba tu GŁĘBI MYŚLENIA i ANALIZY, a nie wyłącznie SENSORYCZNEGO REAGOWANIA, li płytkiego WRAŻENIA.

Żeby coś zmieniło się w relacjach z PO, Tusk powinien dojrzeć, albo ustąpić miejsca Rokicie, ale nie wierzę, żeby ten człowiek się zmienił! On woli sztuczki - manipulacje psychologów społecznych, niż dojrzałą, głęboką pracę nad sobą i swoim dworem. Dla niego CELE wyższe, ogólnospołeczne są obce, bo to egoizm i egocentryzm, są jego "priorytetami". Czegóż można się spodziewać po synu robotnika? Taka osoba nie będzie dalej sięgać myślami, niż do PORTFELA i WŁADZY DLA SAMEJ WŁADZY. Te jego słowa, hasła, głoszone w trakcie kampanii wyborczej, to jeno "barokowe ozdobniki", pod którymi ŻADNEJ GŁĘBI i IDEI NIE BYŁO! Na odległość słychać i widać, że TUSK NIE CZUJE TEGO CO GŁOSI!

Panie Kilarze, niech Pan dba o własną odrębność, a nie stapia się z neurotycznym światkiem pseudoartystów..

ZASADA INDYWIDUALIZACJI, czyli o rzekomej niesubordynacji pacjenta/Ministra Zdrowia- prof. Religi

Nie minęło kilka dni od momentu, gdy prof. Religa przeszedł ciężką operację i poznał ostateczne rozpoznanie własnej choroby (RAK), 'koledzy' - lekarze znów przypuścili ATAK na profesora. Nie dają mu spokoju, nie mogą przepuścić żadnej okazji, żeby go znów NIE KRYTYKOWAĆ, żeby go dalej DRĘCZYĆ, żeby znów go 'dziobać'. Najpierw przyłożyli swoją rękę do tego,że Minister zachorował na raka (TAK, TAK, bo b. dobrze wiadomo, iż do chorób onkologicznych, ale nie tylko, dochodzi wówczas, gdy następuje osłabienie systemu immunologicznego; a ten traci swoją siłę, gdy człowiek doświadcza SILNYCH STRESÓW; pomijam aspekt palenia papierosów, bo znane mi są przypadki ludzi w sędziwym wieku, którzy palili przez całe życie, a mimo to nie zapadli na choroby onkologiczne płuc; organizowanie ciągłych strajków, próby obalenia Ministra ze stanowiska, nie przyjmowanie do wiadomości, że żądania strajkujących są niemożliwe do NATYCHMIASTOWEGO zrealizowania, traktowanie go PRZEZ KOLEGÓW jak jakiegoś OSZUSTA i KłAMCY musi być chyba dla lekarza z MISJĄ jednym z największych CIOSÓW, największych STRESÓW, jednym z najboleśniejszych doświadczeń w życiu), teraz go DRĘCZĄ, zarzucając mu, że nie chce się leczyć, że zły daje przykład dla innych pacjentów onkologicznych!

"Religa nie powinien zwlekać z leczeni

"Życie Warszawy": Minister zdrowia Zbigniew Religa nie powinien zwlekać z chemioterapią, bo w ten sposób nie zachęca Polaków do podejmowania leczenia - uważają specjaliści.

- Zbigniew Religa, jako minister zdrowia i profesor kardiologii, powinien dać dobry przykład i promować odpowiedzialny tryb życia - uważa dr Janusz Meder, prezes Polskiej Unii Onkologii.

Minister zapowiedział, że w ciągu kilku tygodni podejmie decyzję o podjęciu chemioterapii. Dodał, że jej efekty tylko nieznacznie zwiększają szanse wyleczenia. Badanie wyciętego z płuca guza wykazało, że minister ma nowotwór złośliwy, ale wszystkie komórki rakowe zostały usunięte. Specjaliści uważają, że minister nie powinien zbyt długo zwlekać z podjęciem leczenia. - Jeżeli chemioterapia ma przynieść skutek, to musi być podjęta w miarę szybko - uważa dr Jerzy Bernatowicz, onkolog. A dr Janusz Meder dodaje, że zwlekanie z podjęciem leczenia jest nieodpowiedzialne. - Trzy tygodnie to maksymalny czas, z jakim można czekać po zabiegu operacyjnym na nowotworze złośliwym na podjęcie chemioterapii - podkreśla onkolog dr Grzegorz Nawrocki.

Zarówno lekarze, jak i psycholodzy są zgodni, że decyzja Religi o zwlekaniu z podjęciem leczenia może niekorzystnie wpłynąć na pacjentów, dla których minister zdrowia jest autorytetem w swojej dziedzinie. - Jego postępowanie jest traktowane przez wielu Polaków jako wzór postępowania. Profesor jest autorytetem i tak powinien się zachowywać. Musi mieć świadomość, że jego słowa i decyzje odbierają miliony ludzi - uważa dr Janusz Meder.

http://wiadomosci.onet.pl/1553166,11,item.html

Niech ci wieczni krytykanci - dręczyciele psychiczni - 'koledzy' Religi dadzą mu święty spokój. On teraz jest w innej roli! TU i TERAZ jest PACJENTEM i ma pełne prawo do wyrażania swoich odczuć i obaw. Wszystko jest źle, każdy ruch, każde słowo,każde posunięcie Religi jest BE! Panie Ministrze, niech Pan słucha siebie, a nie tego, co inni mówią!

Tak, tak, mnie też uczono, że TERAPEUTA/LEKARZ powinien być wzorem, przykładem dla chorego. Dobry lekarz/terapeuta, powinien mieć kontrolę nad swoim życiem, powinien chodzić "jak zegarek" i tego samego powinien wymagać od chorego. Lekarz/terapeuta ma być WZOREM do naśladowania, bo swoim przykładem motywuje pacjenta do aktywnej współpracy w procesie leczenia.

POWINIEN, POWINIEN, POWINIEN!

Wszystko dobrze, gdy ten występuje w roli "leczącego", ale w tej chwili jest na miejscu chorego, a choremu daje się przyzwolenie na wyrażanie swoich lęków, obaw, niepokojów, złości, gniewu, czy wyrażanie oporu. Jednym z charakterystycznych objawów każdego chorego, a zwłaszcza przewlekle, czy śmiertelnie chorego, jest depresja, opór, a często agresja. Za agresją często kryje się CIERPIENIE i POCZUCIE WINY.

Religa jest teraz pacjentem i to onkologicznym, a nie lekarzem, czy ministrem. Potrzebuje teraz spokoju, odpoczynku, wsparcia, poczucia bezpieczeństwa, ciepłych emocji, otuchy, a nie karcenia "ROZGNIEWANEGO OJCA". Religa nie jest nieposłusznym dzieciakiem! Zasługuje na należyty szacunek i właściwe traktowanie. Gdzie tu jest poszanowanie GODNOŚCI chorego?

Opisani tu lekarze i psycholodzy zachowują się dokładnie tak, jak swego czasu potraktował moją 78-letnią matkę inny lekarz. Na jednej z wizyt kontrolnych powiedział jej, że to JEJ WINA, że zachorowała, że prowadziła zły tryb życia i sama doprowadziła się do ciężkiej choroby!!!! Ten bufon - mądrala nie wiedział, że mama nigdy nie paliła papierosów, właściwie się odżywiała (owoce i warzywa z własnego ogródka, niepryskane; dużo czytała opracowań medycznych nt. zasad właściwego odżywiania), nawet nie używała chemicznych płynów do zmywania naczyń, systematycznie jeździła do sanatoriów i na wczasy profilaktyczno - rehabilitacyjne. ONA NIE JEST WINNA temu, że zachorowała! ONA NIE JEST WINNA, ŻE NIE SŁUCHA WSZYSTKIEGO CO MÓWIĄ DO NIEJ LEKARZE, A ZWŁASZCZA TEN, O KTÓRYM TU WSPOMNIAŁAM, CZY CI WYMĄDRZAJĄCY SIĘ i NAPOMINAJĄCY prof. RELIGĘ MEDYCY I PSYCHOLODZY!

Nie jest teraz łatwą pacjentką, podobnie jak prof. Religa, ale to nie jest WADĄ, tylko ZALETĄ. Oboje nie należą do tzw. BIERNYCH pacjentów, tylko MYŚLĄCYCH i walczących o siebie.

Lekarze, pielęgniarki chcieliby, żeby pacjent był takim cichym, milczącym, bezwolnym przedmiotem, biernym i bezwzględnie podporządkowującym się poleceniom AUTOKRATYCZNYCH lekarzy.

A tak wcale nie musi być! Kto czytał wspaniałą książkę Berni S. Siegela: "Miłość, medycyna i cuda", wie co mam na myśli. Autor, lekarz od wielu lat propagujący metodę Simontonów w leczeniu chorych onkologicznie powtarza, że największe szanse na wyleczenie mają tzw. niepokorni pacjenci, stawiający najwyższe wymagania lekarzom, zadający pytania, wymagający należytego traktowania i należytej opieki, traktowania chorego, jak partnera, a nie jak zregresowane, głupiutkie dziecko. To właśnie ci 'niepokorni' pacjenci znajdują się w grupie, którzy pokonują RAKA!

Pacjenci ci to także ludzie bardzo wrażliwi, stąd wymagają należytego podejścia ze strony lekarza. Dr M Wirga - lekarz i psychoterapeuta, stosujący od lat met. Simontonów w Centrum Onkologicznym w Bydgoszczy, wymienia następujące ZASADY leczenia i podejścia psychologicznego do pacjenta:

1. Psychoterapia w onkologii ma być łagodna i świadoma wrażliwości osoby chorej na raka.

2. Celem terapii ma być to, co jest z pacjentem w porządku, a nie to, co jest z nim nie w porządku. Oznacza to wzmacnianie sposobów radzenia sobie z chorobą, które dotychczas były skuteczne, a nie skupienie się na problemach z przeszłości.

3.Skuteczne rozwiązywanie dystresu emocjonalnego - szczególnie poczucia winy, porażki i samooskarżania się.

4. Terapia ma rozwijać umiejętności wzajemnej komunikacji i zdrowego wspierania zarówno u osób bliskich, jak i samego pacjenta*.

Jak widać na przykładzie tych kilku zasad (oczywiście nie podałam wszystkich), pacjenta należy przede wszystkim WSPIERAĆ, być dla niego przyjacielem, dojrzałym partnerem, a nie SUROWYM, MORALIZUJĄCYM, KARCĄCYM, BESZTAJĄCYM ZA WSZYSTKO RODZICEM. LEKARZ NIE POWINIEN ZAŁATWIAĆ SWOICH PSYCHOLOGICZNYCH PROBLEMÓW Z SAMYM SOBĄ, KOSZTEM ZDROWIA I SAMOPOCZUCIA PACJENTA! A tacy są moim zdaniem lekarze i psycholodzy, którzy teraz pouczają przed kamerami prof. Religę.

No i na zakończenie. Nie uważam, by prof. Religa reagował błędnie wobec oferowanej mu chemioterapii i SIAŁ ZGORSZENIE wśród innych pacjentów onkologicznych jako Minister Zdrowi. Trudno powiedzieć w tej chwili, czy przeważa w nim teraz: "instynkt śmierci", czy "instynkt życia". Może to być właśnie to drugie. Może właśnie przeczuwa, że w jego przypadku, TU i TERAZ, chemioterapia może mu zaszkodzić, a nie pomóc.

Przypomniał mi się przypadek mojej siostry, która straciła dziecko w dniu planowanego porodu. Dziecko zmarło w łonie matki. Lekarze, pomimo ostrzeżeń na ulotce (!) zmusili ją do przyjmowania potrójnej dawki leku, którego nie powinno podawać się kobietom w ciąży. Chodziło o obniżenie poziomu bilirubiny (hormonu, wydzielanego przez wątrobę), która w podwyższonym stężeniu daje m.in. objawy swędzenia skóry i może stanowić zagrożenie dla życia matki i dziecka. Nie rozumiem jednak, dlaczego dla ratowania dziecka i matki, lekarze podawali jej lek, który sam w sobie stanowi zagrożenie dla życia?! Zarówno ja, mama i ojciec protestowaliśmy przeciwko dawaniu tego leku. Siostra też się bała, ale poddała się woli lekarzy. Dziecko ZMARŁO w dniu przyjęcia matki do szpitala...Inny lekarz, doświadczony ginekolog - położnik, ten który przyjmował mnie i siostrę na świat, twierdził, ze podawanie tego leku nie było konieczne. Podwyższony poziom bilirubiny u kobiet w ciąży, nie należy do rzadkości i są inne sposoby, by zapewnić bezpieczeństwo zarówno dziecku, jak i matce...

Może jednak czasami lepiej zaufać własnej INTUICJI, a nie bezkrytycznie, bezwolnie poddawać się WSZYSTKOWIEDZĄCYM, "PANOM i WŁADCOM" - lekarzom? Może prof. Religa, opierając się chemioterapii, chroni właśnie swoje życie?!

Czy inni zdrowi lekarze, psycholodzy mają prawo do moralizowania, pouczania, wychowywania człowieka, który znajduje się na progu życia i śmierci? Może to właśnie w nich przeważa "instynkt śmierci"? Może to właśnie BUKIEL, i inni strajkujący lekarze oraz ci, co go teraz PUBLICZNIE napiętnują za zły przykład dla chorych są źródłem DESTRUKCJI, a nie życia?

*
Opracowano na podstawie:

1. B.S. Siegel, Miłość, medycyna i cuda, Dom Wydawniczy LIMBUS, Bydgoszcz 1998.
2. D. Krzemionka - Brózda, K. Mariańczyk, L. Świeboda - Toborek (red.), Siły, które pokonują raka. WIARA, NADZIEJA, ZDROWIE, "CHARAKTERY", Kielce 2005.

Niezastąpiona PSYCHODRAMA w diagnozowaniu rzeczywistości polskiej, czyli autentyczne 'JA' Krzysztofa Bukiela

Autentyczne "JA" Bukiela cały czas przebija się przez maskę. Wystarczy prześledzić jego większość wypowiedzi, z których co chwila przebijają się agresywne i pełne nienawiści teksty, atakujące Kaczyńskich, no i te ostatnie, w których poinformował, że chce obalenia rządu! Dlaczego tych słów nie wypowiadał za czasów poprzednich władz, które w 100% są odpowiedzialne za ruinę w służbie zdrowia? Ledwo powołano nowe, on od razu wszczął strajki!

Ok. dwa tygodnie temu mieliśmy możliwość zobaczyć odsłonięcie się Bukiela na całego - rzekomy pan prawicowiec z UPR-u nagle zbratał się z Olejniczakiem! A jednak Santorski miał rację w jednej ze swoich diagnoz polityczno - psychologicznych, że tzw. ekstrema niczym się od siebie nie różnią: to co jest u jednego na zewnątrz widoczne, u drugiego siedzi wewnątrz. No i w Sejmie ostatnio obaj panowie (Bukiel i Olejniczak ze swoimi świtami) tak pięknie ustawili się przed kamerami w 2-szeregu, że widać było jak czarne na białym: w pierwszym rzędzie Bukiel z jego SPASIONYMI kolesiami związkowymi - "JA zewnętrzne", z tyłu Olejniczak z innymi lewakami (bodajże) - "JA wewnętrzne".

A najbardziej uśmiałam się w tej złości, którą odczuwałam, gdy na to wszystko patrzyłam, wtedy gdy Bukiel zapewniał, że nikt, że żadna partia za nim nie stoi:)) A któż w drugim rzędzie stał za nim, jak nie Olejniczak z SLD? Typowy przykład na niespójność mówiącego: ciało mówi co innego, a słowa co innego!

Niejaki Moreno, twórca psychodramy powiedziałby, że to rozplanowanie przestrzenne, którego byliśmy świadkami, gdy Bukiel stał przed kamerami wraz z SLD, nie znaczy nic innego, jak ukazanie AUTENTYCZNEGO JA, autentycznych intencji, myśli, motywów mówiącego. Moreno zawsze powtarzał (zresztą nie tylko on): słowem zawsze można maskować się, kłamać, kręcić, lawirować, CIAŁO nigdy nie kłamie.

WNIOSKI? Bukiel po prostu KŁAMIE, mówiąc, że chce reformy służby zdrowia. On chce OBALIĆ WŁADZĘ wraz z SLD!

Szacuneczek dla Nelly Rokity...

Nareszcie natrafiłam na przekonująca wypowiedź z okolic Platformy. Nelly Rokita powiedziała coś, o czym mówię już od 2005 roku. Bardzo dobry tekst. Polecam.

ROZMOWA Nelly Rokita, żona Jana, w styczniu tego roku odeszła z Platformy Obywatelskiej

To Tusk pomógł wrócić Kwaśniewskiemu

Kwaśniewski jest umiejętnym politykiem. Poczuł, że Tusk pcha się na prawą stronę, do której tak naprawdę nie należy - mówi Nelly Rokita

Nelly Rokita zarzuca liderowi PO, że przyczynił się do powrotu byłego prezydenta do polityki SZYMON LASZEWSKI/ŻYCIE WARSZAWY/REPORTER

Rz: Czy godzi się pani z tym, że mąż był szarą myszką, jak sam siebie niedawno określił?

Nelly Rokita: Nigdy nie był i nie jest szarą myszką. Ma natomiast w sobie szacunek dla hierarchii, dla przywództwa.

Czyżby?

Jeśli ktoś jest wybrany na szefa partii jak Donald Tusk, to trzeba wykazać rodzaj posłuszeństwa. Ale mówienie o szarej myszce jest ze strony męża rodzajem kokieterii. Bo on ma w sobie tyle chęci i możliwości wpływania na bieżącą politykę, że tą myszką nigdy nie będzie. Jest w polityce od 18 lat, tyle czasu już jest posłem. Przetrwał, gdy inni nie wytrzymywali. On jeszcze przetrwa niejednego przewodniczącego Platformy czy nawet PiS. Czas weryfikuje błędy popełniane przez Donalda Tuska.

To Tusk popełnia jakieś błędy?

Powoli nadchodzi czas podsumowania błędów, które popełnia. Powrót Aleksandra Kwaśniewskiego jest bez wątpienia największym błędem Tuska.

Co ma wspólnego jedno z drugim?

To prosta arytmetyka. Polityka nie znosi pustki. Tusk nie pozwalał się rozwijać konserwatywnej myśli w PO.

Jest przecież w Platformie Jarosław Gowin, właśnie Jan Rokita.

Oni są odsunięci od władzy. A na konserwatystów promuje się teraz takich ludzi, jak Stefan Niesiołowski czy Bronisław Komorowski.

I co w tym złego?

Niesiołowski odgrywa rolę pajaca, a Komorowski chodzi na sznurku. Porażką Tuska jest to, że myślał, iż on sam zastąpi potrzebę konserwatyzmu w Platformie. Posunął się bardzo w prawą stronę, zostawiając lewą. A miał tam swoich wyborców, liberalnych wyborców. Nie chciał ich przytrzymać, zagospodarować. I w ten sposób zmobilizował Kwaśniewskiego do powrotu. Kwaśniewski jest umiejętnym politykiem. Poczuł, że Tusk pcha się na prawą stronę, do której tak naprawdę nie należy.

Dlaczego miałby nie należeć?

Bo nie jest konserwatywnym politykiem, jest politykiem liberalnym.

Jest przecież szefem formacji konserwatywno-liberalnej.

Ślub krótko przed wyborami prezydenckimi nie uwiarygadnia jego konserwatyzmu. On jest kojarzony z poglądami liberalnymi i dlatego na przykład w sprawie lustracji zwraca się do PiS, że chce z nim zrobić coś razem. Ale do tego potrzebuje Jana Rokity.

W jakim sensie?

Powszechne otwarcie archiwów było ideą Rokity, a nie Tuska. Tusk wiedział, że potrzebuje poparcia Rokity, więc poprosił go, by wziął udział w konferencji na ten temat. A Rokita się zgodził, bo jest lojalny. Co zresztą mnie bardzo dziwi.

Dziwi panią, że mąż jest lojalny? Czy będzie go pani namawiała, by założył własną partię?

Nie. Uważam, że najlepsze byłoby, gdyby w Platformie istniały dwie frakcje. W sposób naturalny PO byłaby wtedy dużą partią z frakcjami konserwatywną Rokity i liberalną Tuska. Ale takiej możliwości nie ma. Bo jest to partia zamknięta, niegotowa do prawdziwej dyskusji. Powstał dwór.

Jaki dwór?

Przecież wszyscy o tym wiedzą. "Na dworze", który otacza Tuska, są Mirosław Drzewiecki, Grzegorz Schetyna, Paweł Graś, oczywiście Sławomir Nowak. Ten ostatni jest po prostu cieniem Donalda Tuska. Rozumiem, że jeżeli Tusk chciał wzmocnić swoją pozycję, musiał zwalczać innych liderów w PO. Problem polega na tym, że nie jest w stanie zaakceptować żadnej osoby charyzmatycznej w swoim otoczeniu. Tak było z Zytą Gilowską, Maciejem Płażyńskim, Andrzejem Olechowskim. Także Rokita, który ma cechy charyzmatyczne, przeszkadza mu.

Przywódca powinien być chyba jeden?

Tusk nie jest charyzmatyczny do końca. Czegoś mu brak. Pokazuje się w roli, w której źle się czuje. To znaczy polityka stanowczego, brutalnego. Takiego, który buduje dworskie, niemal mafijne układy. Kto podskakuje, ten musi odejść. Natomiast Kwaśniewski w naturalny sposób jest miękki, europejski. Potrafi być charyzmatyczny, ma ładną żonę, umie rozmawiać z ludźmi. Wszystko w jego wizerunku jest dopracowane. Jest niesamowity.

Pani jest pod wrażeniem Kwaśniewskiego?

Uważam, że jest bardzo niebezpieczny. Zniszczył dusze ludzi, mieszał politykę z biznesem. Mam żal do Tuska, że go wypromował. Wypychając Rokitę i próbując zająć jego miejsce, faktycznie zrobił miejsce dla Kwaśniewskiego. Boi się konkurencji we własnej partii, a nie docenił zagrożenia z zewnątrz. Największym błędem Tuska jest to, że chce zostać prezydentem.

Dlaczego błędem?

Widać gołym okiem, że tylko wtedy ma bardzo duże szanse na prezydenturę, jeśli w wyborach premierem rządu PO-SLD zostanie Kwaśniewski.

rozmawiała Małgorzata Subotić

http://www.rzeczpospolita.pl/gazeta/wydanie_070612/kraj/kraj_a_3.html

WYOBRAŹNIA

---

„Wiadomo, że poza głodem i miłością nic tak nie ożywia duszy jak muzyka.
Stąd zaś niedaleko już do pomysłu,
by przy pomocy dźwięku oddziaływać na ludzką psychikę” .

/Hans Kayser/

Wyobraźnia jest jednym z fundamentalnych czynników, warunkujących sukcesy i powodzenia w różnych sferach życia i aktywności człowieka. Obok wiedzy, zdolności i sprawności instrumentalnych, stanowi nieodłączny element mądrości, zdrowia i powodzenia w wielowymiarowym obszarze działalności ludzkiej.

Wyobraźnia jest złożonym procesem poznawczym. Łączy to, co już jest dobrze komuś znane, z tym co jeszcze nie zostało poznane. Może mieć charakter wyobraźni odtwórczej i twórczej. Zwykle rozumiana jest jako umiejętność przypominania sobie lub wytwarzania w umyśle dowolnych bodźców odbieranych przez zmysły (obrazów, dźwięków, zapachów, smaków, wrażeń dotykowych), tworzenia dowolnych sytuacji, które miały, bądź będą miały miejsce w przyszłości. Dzięki niej można unikać trudnych i przykrych wydarzeń lub odpowiednio się do nich przygotowywać. Dzięki nowo napływającym informacjom wyobraźnia pozwala reinterpretować przeszłe doświadczenia .

Procesy wyobrażeniowe wspierają także złożone akty uczenia się i przyswajania nowych wiadomości. Pozostają bowiem w ścisłym związku z innymi funkcjami poznawczymi, motorycznymi, jak i emocjonalnymi. W uruchomionych fantazjach i wyobrażeniach następuje wzajemna współpraca takich sfer aktywności psychofizycznej jak: zmysły wzrokowe, słuchowe, eksteroreceptywne i proprioceptywne, sfera intelektualna, czy uczuciowo- wolicjonalna.

Bogactwo wyobraźni jest niezbędne także w kreowaniu własnego życia, codziennej rzeczywistości. Daje ona nieograniczone możliwości. Dzięki niej można przekraczać wszelkie ograniczenia i bariery, realizować różne cele: doraźne, średnioterminowe, czy strategiczne. Pod wpływem wyobrażeń zachodzi proces regulowania emocji, budzi się wiara i nadzieja, zwiększa się otwartość na świat i na ludzi. Nie ulega wątpliwości, iż wyobraźnia ułatwia adaptację człowieka do zmieniającej się rzeczywistości. Jest źródłem zdrowia, ale i autentycznej niezależności i wolności.

Szczególnie korzystne w rozwijaniu wyobraźni, w tym i artystycznej jest łączenie różnych form aktywności np. ruchowej, plastycznej z aktywnością i dziełami sztuki muzycznej. Jak dowodzą dotychczasowe badania z zakresu nauk neurofizjologicznych, pod wpływem słuchania, bądź wykonywania muzyki uruchamiają się u słuchacza/wykonawcy, różnego typu wyobrażenia, np. wzrokowe, węchowe, kinestetyczne, czy proprioeceptywne. Do wyobrażeń tych dochodzi dzięki bliskiemu anatomicznemu położeniu analizatorów słuchowego, wzrokowego, węchowego i motorycznego, a powstałe pod wpływem muzyki wzbudzenie emocjonalne (mózg emocjonalny) dodatkowo wzmacnia pomiędzy nimi połączenia neuronalne.

Nieocenionym źródłem wzbogacania wyobraźni muzycznej, jak i ogólnej mogą być różnego typu techniki psychomuzycze.

Wg niektórych znawców duszy ludzkiej, użycie psychomuzycznych technik może ułatwić głęboką i rozległą eksplorację reakcji emocjonalnych człowieka, wniknąć w świat jego marzeń i pragnień, ale również świat lęków, obaw i słabości. Może więc posłużyć diagnozowaniu obrazu JA twórcy wyobrażenia, czy produkcji dźwiękowej. Techniki psychomuzyczne oferują wiele rozwiązań w zakresie restrukturyzacji i rekonstrukcji osobowości odbiorcy. Odbywa się to poprzez aktywizację emocjonalną i intelektualną, modelowanie postaw, przywrócenie zakłóconej równowagi w obrębie systemu reprezentacji poznawczych, wskazanie potencjalnych możliwości rozwojowych oraz wzbudzenie motywacji do poszukiwania nowych sposobów rozwiązywania problemów i regulowania kontaktów z otoczeniem. Służą rozwijaniu wyobraźni i inteligencji muzycznej, pogłębianiu spontaniczności emocjonalnej i dyspozycji twórczych oraz regulacji uczuć konstruktywnych w trakcie percypowania utworów. Mają na celu nie tylko przystosowanie jednostki do życia, ale również jej witalizację.

d.

POWSZECHNA PSYCHOTERAPIA NARODU POLSKIEGO, CZYLI POTRZEBA ZMIANY NAWYKÓW POLAKÓW

Wracając do wpisu http://godnaplaca.medykblog.pl/zlikwidowac-polska-inteligencje-kolejny-raz/

w którym strajkujący lekarze ze szpitala poznańskiego piszą:

"Inteligencja w Polsce jest niewygodna, za dużo mówi, za dużo chce. Masową zagładę ludzi wykształconych w Polsce rozpoczął Hitler, później z uporczywością kontynuował Stalin. A teraz w ” wolnej IV RP” nadal obowiązuje Instrukcja NKWD.

Instrukcja NKWD. Dla ambasad radzieckich w państwach Europy Środkowej i Wschodniej.

Moskwa. 2.06.1947. KAA/OC113Instrukcja NK/003/47.

Należy zwrócić szczególną uwagę na ludzi….

9. Doprowadzić do tego, aby pracownicy na stanowiskach państwowych( z wyjątkiem służb ścigania i pracowników przemysłu wydobywniczego) otrzymywali niskie pobory, dotyczy to w szczególności służby zdrowia, pracowników oświaty..."

To nie polska inteligencja jest niszczona przez Kaczyńskich, bo większość z niej została wymordowana przez Stalina i Hitlera. To wykształciuchy (czyli ci, o których pisał J. Santorski swego czasu; ci, którzy za przynależność partyjną ojców, za pochodzenie chłopsko - robotnicze dostawali się na studia medyczne, mimo że ich zdolności były wątpliwe) niszczą swymi strajkami resztki polskiej inteligencji i ich potomków- pacjentów…

Przy takim języku i stylu wypowiedzi, jaki reprezentują lekarze i wielu innych współczesnych Polaków, nie pozostaje powiedzieć nic innego, jak to, że ludzie muszą nauczyć się ze sobą komunikować, bo inaczej w naszym kraju nic nie zmieni się na lepsze.

Podobno na początku lat 90-tych prawie 90% Polaków znajdowało się na pograniczu nerwic i psychoz. Teraz podobno coś poprawiło się, ale pojawiają się doniesienia,że co prawda nerwic teraz mniej uświadczysz, za to więcej ludzi z zaburzeniami osobowości…Dla mnie to jest niepokojące…

Potrzebna jest zatem powszechna psychoterapia społeczeństwa polskiego: lekarzy, polityków, nauczycieli, ludzi parających się biznesem itd. itp., żeby wyeliminować w ludziach skłonności do destrukcji i autodestrukcji, by przestali niszczyć, a zaczęli BUDOWAĆ! Ciągłe kłótnie, walki, rywalizacje do niczego dobrego nie zaprowadzą. Potrzebna jest powszechna edukacja emocjonalna, która powinna mieć miejsce w każdym przedszkolu, w każdej szkole, ze nie wspomnę o edukacji w wykonaniu rodziców, ale na nich za bardzo polegać nie można, bo komuna nie wykształciła ich pod tym względem.

Ci rodzice, którzy wykształcili się i wychowali w czasach PRL-u próbują nastawić teraz społeczeństwo polskie przeciwko IV RP, że to niby ma być PRL-bis, albo powtórka z rządów Hitlera. Co do tego, że mamy tu do czynienia z tzw. projekcją nieempatyczną nie mam najmniejszych wątpliwości. Mój ojciec, którego zręby osobowości kształtowały się jeszcze w II RP nie wykazuje takiego myślenia, stąd nie był już tak podatny na manipulacje/indoktrynacje Stalina, Gomułki i dalszych władz, i nie projektuje tak, jak obecni 50 i 60-latkowie…I choć już niestety, pozostało mu niewiele lat życia, patrzy OPTYMISTYCZNIE w przyszłość naszego kraju! Również jest zwolennikiem powszechnej PSYCHOTERAPII narodu polskiego, w skład której zalicza m.in.technikę LUSTRA/cji… A to, co obserwujemy teraz wśród pewnej części Polaków - krzyki, oburzenia, HISTERIE, hasła - że Kaczyńscy próbują skłócić ze sobą Polaków - i jeszcze innego rodzaju INTELEKTUALIZACJE, to nic innego, jak uruchomienie się SILNYCH MECHANIZMÓW OBRONNYCH przed ZMIANĄ, przed pracą nad sobą. To dowód na to, jak przywiązali się do starych, neurotycznych mechanizmów zachowania. To dowód na ich sztywność myślenia.

Nie ma ZMIANY bez ciężkiej pracy i bólu; tak jak to ma miejsce w psychoterapii…

REPARACJA Polaków jest zatem NIEZBĘDNA! Jeśli to przejdą, to dopiero nauczą się AUTENTYCZNEJ komunikacji…

P.S.
Inspiracją do napisania tego postu była także dyskusja, jaka wywiązała się w blogu J. Santorskiego nt. networkingu i relacji międzyludzkich w ogóle. Ot, taka krótka spontaniczna refleksja...

Powtórka z rozrywki, czyli rzecz o "strukturze" i emocjonalności jazzu

Dzisiaj postanowiłam nieco odbiec od tematów "czysto polityczno - społecznych" i poświęcić nieco więcej uwagi samej muzyce. Do podjęcia niniejszego wątku zainspirowały mnie dwie osoby: Piotruś - muzyk, a dokładnie śpiewak - amator, który wciąż szkoli głos pod okiem profesjonalistów oraz Dorota Szwarcman, prowadząca bloga na stronach "Polityki". Autorka, z wykształcenia jest kompozytorką, a ostatnio z tego co mi wiadomo zajmuje się krytyką muzyczną. Większość swoich wpisów poświęca muzyce: pisze m.in. o korzyściach, płynących z jej obcowaniem, czy to w formie percypowania, czy muzykowania.

http://szwarcman.blog.polityka.pl/

Chwała jej za to, że popularyzuje drogą wirtualną tę dziedzinę sztuki. Ale muszę tu wtrącić i swoje przysłowiowe "trzy grosze".

Ostatnio w swych notatkach nawiązała do JAZZU. Odnoszę także wrażenie, że przyznaje mu tę samą wartość i znaczenie, co muzyce artystycznej. I tu zapaliło mi się CZERWONE ŚWIATEŁKO. Dlaczego? Żeby przedstawić własne stanowisko (które notabene nie jest wyłącznie moim), pozwolę sobie wkleić swoją dawną notatkę z Salonu24. Dotyczyła ona bezsensowności włączania muzyki rozrywkowej do tzw. wychowania patriotycznego

A oto ona:

"Ojczyznę kochać trzeba i szanować, ale mądrze, czyli rzecz o jazzie i innej muzyce rozrywkowej i patriotycznym wychowaniu

---

W dzisiejszym nr. "Dziennika" dowiadujemy się,że w najbliższym czasie, a właściwie to juz od dziś Narodowe Centrum Kultury rozpoczyna promocję akcji "Patriotyzm Jutra", czyli rozpoczyna naukę kochania Ojczyzny. W związku z tym już dziś na billboardach polskich miast zawisną odpowiednie plakaty. W ramach promocji przewidziane są także różnego rodzaju koncerty młodzieżowe, np. hip - hopowe.

Jak podaje Krzysztof Noworytko z Narodowego Centrum Kultury, koordynator projektu: "Twarz nowoczesnego patriotyzmu stworzą ludzie, my im dajemy możliwości, wskazujemy cel, a oni sami wybiorą drogę, jaka ich do tego celu poprowadzi (...). Ideą przewodnią było połączenie tradycji z nowoczesnością, bohaterowie na billboardach mają więc wymiar symboliczny".

Twórcy programu twierdzą, iż do młodych ludzi chcą dotrzeć "nie na lekcji historii, ale np. na hip-hopowym koncercie. Muzyka jest jednym z najbardziej skutecznych sposobów opowiadania o tragicznych kartach polskiej historii. Innym sposobem na dotarcie do młodych ludzi może być komiks."

Niniejszemu pomysłowi przyklaskuje prof. Jadwiga Staniszkis,kolejny dyżurny autorytet - socjolog.Wg niej: "Wykorzystanie kultury masowej jako środka do przekazania głębszych treści może przynieść sukces. Takie metody budzą emocje, a te emocje w pozytywny sposób przeniosą się na symbole narodowe".

A ja jestem odmiennego zdania i twierdzę: "nie tędy droga". A dlaczego? Już wyjaśniam.

Swego czasu wdałam się w podobną dyskusję z Filipem Łobodzińskim, który dzielił się swoimi wrażeniami z udziału w koncercie jazzowym, zorganizowanym przez Muzeum Historii Polski z okazji Święta Niepodległości.Nie byłam na tym koncercie, nie znałam nawet jego programu, ale jeśli w całości składał się z różnego rodzaju kompozycji jazzowych, to mówię,że nie był to dobry pomysł. Chodzi tu o jakość doboru muzyki oraz rodzaju przekazywanych "informacji muzycznych". Czułam tu dysonans, gdyż moim zdaniem dobór "treści muzycznych" i ich znaczenie oraz wpływ na odbiorcę nie był adekwatny.

Od razu wyjaśniam, lubię od czasu do czasu posłuchać jazzu, dobrej muzyki rozrywkowej, ale dobrze jest znać jej "głębsze znaczenie" oraz jaki ona ma wpływ na słuchacza (...).

Oczywiście, wielu z Was, na pewno spotkało się z twierdzeniem,że muzyka wpływa na emocje, uczucia, a i na reakcje fizjologiczne odbiorcy. Często w terapii muzyką, a zwłaszcza w pierwszym jej etapie zaleca się tzw. metodę ISO, czyli tak jak homeopatii, oddziaływanie "podobnym na podobne". W muzykoterapii ma to służyć nawiązaniu kontaktu z klientem, jego otwarciu, nakłonieniu do głębszej rozmowy. Jednym słowem terapeuta ma posługiwać się podobnym językiem do języka swego podopiecznego.Ale czy w związku z tym ma posługiwać się wulgaryzmami, czy wrzeszczeć: "Róbta co chceta!"? Owszem, kiedyś takie stanowisko było bardzo popularne, ale najnowsze obserwacje przeczą tym zasadom, więc stanowisko zmodyfikowano. Widać,że jeszcze jest ono mało znane szerszym rzeszom obywateli, stąd niektórzy z nich zamiast mądrze i roztropnie podchodzić do oddziaływania "sztuką", nieświadomie wpływają na pogłębianie się istniejącej już "boleści" (pojęcie zaczerpnięte od Cejrowskiego).

Zgadzam się, że jazz stanowił swoisty symbol "wolności" także dla Polaków, lecz znając jego głębsze znaczenie,może okazać się, że nie pasuje ten gatunek muzyczny do wspomnianego rodzaju imprez, czy akcji. Jestem w stanie zaakceptować ew. jakieś jego elementy z odpowiednio przetworzonymi motywami innych znanych kompozycji o charakterze patriotycznym, czy polskiej muzyki ludowej np. na zakończenie koncertu.

Zgodnie z tym, co podają muzykolodzy, muzyka jazzowa zaliczana jest do gat. muzyki rozrywkowej, a nie artystycznej. Nawet najlepsza, najwyższych lotów, nie zawiera w sobie takiego bogactwa treści, informacji semantycznych, jak artystyczna.Wg psychologów muzyki, ta druga odwołuje się do uczuciowości wyższej i do tej grupy uczuć zaliczany jest także patriotyzm. Muzyka rozrywkowa zaś dociera do niższych sfer osobowości, głównie do sfery popędowości, więc ze względu na jej strukturę informacyjną i oddziaływanie nie powinna mieć miejsca (przynajmniej w nadmiarze) w zbiorowych imprezach o charakterze patriotycznym.

Na podstawie wielu lat obserwacji i badań, prowadzonych w czołowych polskich placówkach naukowo - leczniczych specjaliści doszli do WNIOSKÓW,iż muzyka jazzowa nie jest zdrową muzyką, nie ma pozytywnego wpływu na odbiorcę, a w każdym razie, docierając do głębszych struktur jego osobowości, na dłuższą metę , będzie działać na nią dezintegrująco, a nie konstruktywnie . To rozumienie wywodzi się z myślenia psychoanalitycznego - jazz tworzony i wykonywany był głównie w środowiskach, które powszechnie w psychologii i psychiatrii nie uznaje się za zdrowe, czyli w środowiskach, gdzie dużo jest uzależnień, a więc nie ma autentycznej wolności. W środowiskach, które znane są z zadymionych dymem nikotynowym lokali, gdzie często sięga się po alkohol,a może i inne używki. Jak więc może być zdrową muzyka, która pochodzi od człowieka, który ma umysł uzależniony?

Chodzi tu także o samą strukturę kompozycji jazzowych, gdzie "granice" formy muzycznej są pozacierane, tak jak granice psychologiczne u osobowości zależnej, bądź neurotycznej o cechach zależności. Wśród psychologów muzyki uważa się,że w knajpach jazzowych gromadzą się głównie osoby o skłonnościach do zapadania na depresje (przyp. ze są różne postaci depresji), nerwice, skłonne do uzależnień. Tak więc eksponiowanie takiej muzyki w ramach wychowania patriotycznego jest niczym innym, jak programowaniem umysłów na szeroko rozumianą ZALEŻNOŚĆ, na depresje, nałogi, czy różnego typu zaburzenia osobowości, a w każdym razie zaburzenia zachowania. Muszę się przyznać,że zaskoczyły mnie te informacje i teraz na słowo jazz zaczyna mi się zapalać czerwone światełko :))

A jeszcze gorzej jest z tymi, co uwielbiaja muzykę operetkową -tzw. muzykę opisującą półświatek :) Ciekawa jestem, co na to Bogusław Kaczyński ?

Podobnie należy rozumieć znaczenie i oddziaływanie muzyki hip - hopowej, która jak wiemy, tworzona jest przez tzw. środowiska z marginesu społecznego, gdzie największe patologie właśnie tam można spotkać.

Apeluję więc do wszystkich twórców imprez, czy programów wychowania patriotycznego - NIE ODWOŁUJCIE SIĘ DO DYŻURNYCH PSEUDOEKSPERTÓW - socjologów, typu Jadwiga Staniszkis, lecz do warszawskich muzykologów/muzykoterapeutów, do których po nauki przyjeżdżają nawet ludzie z zagranicy i wiedzą dobrze, co "w trawie piszczy"!

MIŁEJ LEKTURY:))

P.S.1

Ach, zapomniałabym dodać,że jestem przeciwna również używania tego rodzaju muzyki w przyciąganiu młodzieży polskiej przez środowiska kościelne! TO NIC DOBREGO NIE WRÓŻY!

P.S.2

A'propos muzyki jazzowej. Proponuję przeprowadzić wśród znajomych, taki miniteścik - "Powiedz, jakiej słuchasz muzyki, a powiem ci kim jesteś"; który z nich jest namiętnym słuchaczem jazzu i jednocześnie namiętnie sięga po używki, np. po papierosy:))

P.S.3

Propozycja do samodzielnej diagnozy:

skoro wg psychoanalityków muzyka jazzowa, ale i inne gatunki muzyki rozrywkowej kojarzone są z nałogami, np. nikotynowymi i uruchamianiem niskiej popędowości płciowej, a dodatkowo papieros - ze względu na jego kształty - utożsamiany jest męskim "fallusem",to jakich efektów wychowania patriotycznego można w przyszłości spodziewać się wśród młodziezy polskiej 'programowanej' muzyką hip-hopową, li jazzową?"

TWARZ NOWOCZESNEGO PATRIOTYZMU...

Szantaż? Manipulacja? Czy może polityczne gierki?

Na taką notkę natknęłam się w blogu, prowadzonym przez strajkujących lekarzy ze Szpitala im. F. Raszei w Poznaniu

Zlikwidować polską inteligencję- kolejny raz.

Inteligencja w Polsce jest niewygodna, za dużo mówi, za dużo chce. Masową zagładę ludzi wykształconych w Polsce rozpoczął Hitler, później z uporczywością kontynuował Stalin. A teraz w ” wolnej IV RP” nadal obowiązuje Instrukcja NKWD.
Instrukcja NKWD. Dla ambasad radzieckich w państwach Europy Środkowej i Wschodniej.

Moskwa. 2.06.1947. KAA/OC113Instrukcja NK/003/47.

Należy zwrócić szczególną uwagę na ludzi….

9. Doprowadzić do tego, aby pracownicy na stanowiskach państwowych( z wyjątkiem służb ścigania i pracowników przemysłu wydobywniczego) otrzymywali niskie pobory, dotyczy to w szczególności służby zdrowia, pracowników oświaty………

A jakie są aktualne propozycje:

1. Zakazać wszystkich strajków i demonstracji lekarzom, rozwiązać ich samorządy i zwiazki zawodowe.

2. Obebrać im paszporty i zakazać im opuszczania Polski.

3. Nakazać im zwrócić pieniądze za wykształcenie.

4. Zabronić im nauki języków obcych bez zezwolenia MSWi A.

5. Powołać wszystkich leakrzy do wojska i zdegradować do szeregowców bo nie starczy na pensje dla oficertów- lekarzy- przecież nie ma pieniędzy.

6. Lekarze specjaliści niech nadal pracują po 300-400 godz w miesiącu i zarabiają po 25 latach nauki jak pomocnik murarza.

7. W Polsce są ważniejsze potrzeby niż zdrowie jego obywateli.

1. on 02 Jun 2007 at 4:21 pm 1.Marek K. powiedział(a) …

   Spokojnie !

   Za 3-4 lata rozliczymy tą sektę.

   I jak napisał Czesław Miłosz:

   ”
   …………
   Nie bądź bezpieczny. Poeta pamięta
   Możesz go zabić - narodzi się nowy.
   Spisane będą czyny i rozmowy.

   Lepszy dla nich byłby świt zimowy
   I sznur i gałąź pod ciężarem zgięta…”

   Póki co - patrzmy bydlakom na ręce i spisujmy
   ich “czyny”

http://godnaplaca.medykblog.pl/zlikwidowac-polska-inteligencje-kolejny-raz/

Polska oczyma Pana Jana, cz.2

Spał 19 lat

2007-06-03 22:22 Aktualizacja: 2007-06-04 02:26

Pan Jan poznaje świat od nowa

Dla pana Jana Grzebskiego z Działdowa życie rozpoczyna się na nowo. Bardzo szybko odzyskuje świadomość i mowę po 19 latach śpiączki. Teraz z wielkim zainteresowaniem wodzi wokół coraz bardziej żywymi oczami. Świat wokół niego kompletnie się zmienił. Przede wszystkim jest o wiele bardziej kolorowy niż za PRL-u.

Pan Jan w latach 80. uległ wypadkowi na kolei, kiedy uderzyła go w głowę wielka furta wagonu kolejowego, gdy zczepiał pociąg towarowy - pisze "Fakt".

19 lat temu wszystko było inne, szare. Pan Jan uśmiecha się do wspomnień, ale na pewno nie chciałby wrócić do tamtych czasów.
"Kolejki, czarno-biały telewizor, bieda..." - wylicza. "Trzeba było godzinami stać po wszystko, nie było mięsa ani wędlin w sklepach. No i strach, trzeba było milczeć na tematy polityczne" - mówi "Faktowi".

Teraz z wielkim zainteresowaniem wodzi wokół coraz bardziej żywymi oczami i coraz wyraźniej mówi. Kierownik działu rehabilitacji miejscowego szpitala, Wojciech Pstrągowski, próbował już nawet pionizować pana Jana, czyli stawiać go na nogi. "Przeszedł nawet parę kroków z kozetki do wózka" - mówi z wielką satysfakcją. "Doskonale pamiętam dzień przebudzenia pana Jana. Dokładnie 19 kwietnia przemówił, choć jeszcze nieco bełkotliwie. Ale jego mowa jest z dnia na dzień coraz wyraźniejsza" - dodaje.

Pan Jan mówi teraz całkiem wyraźnie. I myśli bardzo logicznie, dobrze buduje zdania. Świat po 19 latach bardzo go dziwi i cieszy.
"4 września 1988 straciłam z mężem kontakt" - opowiada żona pana Jana, Gertruda. "Po wypadku gasł przez cztery lata" - wspomina.

Po przebudzeniu pan Jan wszystko poznaje na nowo. Przez ten czas wszystko się przecież zmieniło!
"Zachwyca mnie telefon komórkowy" - opowiada. "A w sklepie oczopląsu można dostać!"

Mnóstwo towarów w sklepach w kolorowych opakowaniach, kilkanaście programów w telewizji...
"Ludzie są też jakoś bardziej kolorowi" - mówi z uśmiechem. "Tych wędlin, jogurtów jest tyle rodzajów! Martwi mnie tylko, że wszystko takie drogie. Nie wiem, czy będę ćwiczył w szpitalu, bo to kosztuje..." - dodaje.

Gdyby nie żona, pan Jan by nie przeżył. Nie ma odleżyn, wszystko wokół niego robiła. I zawsze wierzyła, że przemówi. "Zawsze był z nami" - dodaje. "Jak było wesele syna, to zabraliśmy męża z całą wersalką. Bardzo się cieszył" - wspomina.

Podczas jego śpiączki pani Gertruda odchowała i wyprawiła z domu jeszcze czwórkę dzieci - Sławomira, Gabrielę, Iwonę i Marka. No i przez ten czas pan Jan dochował się jedenaściorga wnucząt! Każde było mu przynoszone, aby mógł je poczuć przy sobie...

Teraz wszystko jest dla niego nowe. Dziwi się tylko, dlaczego tak dużo dyskutują w domu o polityce. "Ciszej, bo milicja przyjdzie" - nie wytrzymał parę dni temu, gdy syn zawzięcie krytykował rząd. Nie jest w stanie przyzwyczaić się, że nikt już nie prześladuje ludzi z tego powodu. "Ale dziwię się, że ludzie tak bardzo narzekają na życie" - dodaje na koniec z pobłażliwym uśmiechem. "Gołym okiem widać przecież, że świat po tych 19 latach jest o wiele bardziej kolorowy!"

Tomasz Piwowarczyk

http://www.dziennik.pl/Default.aspx?TabId=96&ShowArticleId=47170

Polska widziana oczyma Pana Jana...

Pan Jan poznaje świat po wyjściu ze śpiączki

Jan Grzębski, który cudem obudził się po 19 latach ze śpiączki, wciąż nie może nadziwić się jak bardzo zmienił się świat. Nawet zakupy w sklepie to dla niego duże przeżycie. Wielką troską otoczyli go najbliżsi, którzy uczą go, jak teraz się żyje. Przecież 19 lat temu był w Polsce zupełnie inny świat.

"Chciałam kupić mu nową koszulę. A on był zdziwiony, że w niedzielę sklep jest otwarty. Gdy go tam zabrałam, to prawie oczopląsu dostał" - opowiadała żona mężczyzny. Bo przecież pan Jan pamięta zupełnie inne sklepy. 19 lat temu na półkach niczego nie było. W dodatku żeby kupić podstawowe rzeczy, trzeba było mieć kartki. Dlatego teraz nie może uwierzyć, że sklepy są otwarte cały tydzień, a na półkach jest tyle towaru.

Mężczyzna nie zna również wielu codziennie przez nas używanych przedmiotów i usług. Zupełną tajemnicą dla niego jest telefon komórkowy i internet oraz setki programów w telewizji. Do tego wszystkiego musi przywyknąć.

Jedno co go nie dziwi, to jego rodzina. Bo nawet gdy był w śpiączce, bliscy pokazywali mu nowe dzieci, cały czas do niego mówili o tym, co dzieje się w domu. Dlatego zna wszystkie imiona swoich wnuków i wie, co robią jego dzieci.

Jan Grzębski w 1988 roku pracował na kolei. Kiedy podczepiał wagony, miał groźny wypadek. Nieprzytomny trafił do szpitala. Jego stan był coraz gorszy. Najpierw paraliż, potem utrata wzroku, wreszcie śpiączka. Nadziei na poprawę nie chciał dać mu żaden lekarz. Tylko jego żona cały czas wierzyła, że Jan w końcu wyzdrowieje.

Andrzej Mężyński

http://www.dziennik.pl/Default.aspx?TabId=96&ShowArticleId=47031

P.S.

Jeśli ktoś nie zna całej historii Pana Jana, to przypominam, że ŻYCIE swoje zawdzięcza nie lekarzom, bo ci chcieli od razu poddać go eutanazji, lecz przede wszystkim RODZINIE (bo kochającej prawdziwie, bo chrześcijańskiej, a nie FASZYSTOWSKIEJ; prawdziwie MĄDREJ, a nie ograniczonej umysłowo familii MOHERÓW!!!) i tzw. niższemu szczeblowi służby zdrowia, tj. FIZJOTERAPEUTOM i PIELĘGNIARKOM...

Czy aby ze zdrowiem psychicznym Tuska jest wszystko OK?

W dzisiejszym "Dzienniku" ukazała się następująca wypowiedź Tuska

Kontrowersyjna teoria lidera PO

2007-06-03 08:38 Aktualizacja: 2007-06-03 09:25

Tusk: Po wyborach możliwa koalicja PiS i SLD

Po następnych wyborach PiS i SLD mogą paść sobie w ramiona. Sugeruje szef PO w rozmowie z "Wprostem" Zmusi je do tego specyficzna sytuacja, w której znajdą się te dwa ugrupowania.

Choć wydaje się to kompletnie niemożliwe, to według Donalda Tuska, już za dwa lata koalicja PiS oraz SLD jest jak najbardziej możliwa. "Za dwa lata obie partie będą w specyficznych sytuacjach. PiS stanie w obliczu utraty władzy, co nigdy nie jest położeniem komfortowym. Z kolei przed SLD stanie wizja kolejnych czterech lat w opozycji, co na dłuższą metę może oznaczać polityczną śmierć. W tej sytuacji te partie mogą się niespodziewanie odnaleźć jak w korcu maku – wyjaśnia Tusk w tygodniku "Wprost".

Donald Tusk twierdzi także, że nawet zwycięstwo Platformy Obywatelskiej w kolejnych wyborach parlamentarnych nie zagwarantuje jego partii rządzenia."Niewykluczone, że gdy platforma po wyborach ogłosi takie propozycje, jak prorodzinny podatek liniowy czy jednomandatowe okręgi wyborcze, obie te partie pokażą nam figę i połączą się w socjalistycznym froncie" - uważa Donald Tusk.

Lider PO podejrzewa także, że tylko udaje grzecznych wobec jego ugrupowania. "Nawet naczelny agresor PiS Jacek Kurski buduje wizerunek łagodnego, miłego polityka. Co z tego, że krwiożercza bestia przebierająca się w koronkowe sukieneczki, białe podkolanóweczki i sandałki wygląda śmiesznie? Kurski znów założył, że „ciemny lud to kupi" – przypuszcza Donald Tusk.

Przemysław Średziński

http://www.dziennik.pl/Default.aspx?TabId=14&ShowArticleId=47099

Proponuję przeczytać komentarze forumowiczów, zamieszczone pod newsem. Zastanawiająca jest liczba wypowiedzi, wskazujących na zły stan kondycji psychicznej polityka. Owszem, wypowiedzi niewybrednie brzmiące, ale skoro aż tylu widzi to samo, to coś w tym musi być. W psychoterapii grupowej nie lekceważy się informacji zwrotnych, udzielanych pacjentowi przez grupę...

Ja wciąż i wciąż coraz b - j utwierdzam się w przekonaniu, że PiS jednak skupia NAJZDROWSZE psychicznie jednostki...A Tusk w tej wypowiedzi projektuje nieempatycznie, czyli przypisuje własne myśli, własne pragnienia, własne emocje swojemu "wrogowi"....czyli braciom Kaczyńskim (p. nierozwiązany konflikt Tuska z ojcem).

BUKIEL HITLEREM...

No i stało się...Psychopatyczno - paranoidalne rządy Krzysztofa Bukiela - Hitlera (Stalina i Gomułki w jednym) - przewodniczącego związków OZZL doprowadziły do tego, że strajkujący lekarze odmawiają pomocy chorym , narażając ich ŻYCIE na NIEBEZPIECZEŃSTWO, a nawet jego UTRATĘ.

Przedwczoraj prasa opisywała przypadek pewnej starszej kobiety z mojego miasta, która w okolicach szpitala wojewódzkiego ulegała wypadkowi - przewróciła się z powodu dziurawego chodnika, doznając silnego urazu - uszkodzeniu uległo oko, które tak nieprawdopodobnie napuchło, że pojawił się potężny obrzęk, uniemożliwiający otwarcie oka. Chirurg, do którego została skierowana z izby przyjęć odmówił jej udzielenia pomocy, bo stwierdził, że teraz strajkuje. Bezradnej, cierpiącej na silny ból i zawroty głowy kobiecie nie pozostało nic innego, jak udać się do pobliskiej apteki. Liczyła na to, że tam farmaceutki coś jej może pomogą. Pracownica apteki na widok kobiety złapała się za głowę i kazała NATYCHMIAST wrócić do tego samego szpitala i DOMAGAĆ się konsultacji okulistycznej. Nadziwić się nie mogła, że już za pierwszym razem, nikt z izby przyjęć nie skierował do okulisty, tylko odesłał do chirurga z przychodni.

Oto zdjęcie poszkodowanej




Ledwo minął dzień od środowego wypadku, podobne nieszczęście spotkało moją 78 - letnią mamę, która ponad 2 godziny czekała na przyjazd pogotowia ratunkowego Niestety, sytuacja mamy jest wyjątkowo skomplikowana i AUTENTYCZNIE obawiam się o jej dalsze ŻYCIE...Wczoraj, gdy świętowała z moją 2 - letnią siostrzeniczką Dzień Dziecka, mama nagle straciła równowagę i przewróciła się na plecy. Niestety, już się nie podniosła. Towarzyszył jej tak silny ból w okolicy biodra, że mało nie straciła z tego powodu przytomności. Przed 2 godziny leżała w jednej pozycji, silnie przygniatając chore serce i chorą rękę (usunięte węzły pachowe po mastektomii). Ponaglana przeze mnie kobieta z pogotowia, która przyjmowała zgłoszenie, ryknęła do słuchawki: "No przecież są strajki, mieliśmy ponad 100 zgłoszeń i są kolejne!".

W końcu pogotowie przyjechało. W szpitalu stwierdzono złamanie szyjki kości udowej...Natychmiast do operacji! Tylko czy aby na pewno natychmiast? Kobieta z sali, na której znajduje się mama, czekała na operację ponad tydzień, bo lekarze strajkowali! Jednak sytuacja mamy jest o wiele bardziej skomplikowana. W poniedziałek miała zostać przyjęta na onkologię, bo na ten dzień wyznaczono termin badań scyntygraficznych tarczycy (tarczyca dwa lata temu całkowicie usunięta z powodu rozpoznania raka). Przez miesiąc nie przyjmowała W OGÓLE hormonów, bo tego wymagają badania! Jest cała napuchnięta i bardzo osłabiona, twarz zmieniona. Bałam się, czy wytrzyma jej serce przy tym bólu biodra, gdy tak przez 2 godziny czekała na przyjazd pogotowia. 'Najlepsze' w tym wszystkim jest to, że na ortopedii dowiedziałam się od pielęgniarek, że prawdopodobnie tam, gdzie mama miała być przyjęta w poniedziałek, TEŻ STRAJKUJĄ (!!!), więc nie wiadomo, czy by W OGÓLE ją tam przyjęto?! To ja się pytam, jak mama ma przetrwać bez tarczycy i przyjmowania hormonów?! Jak anestezjolodzy wyobrażają sobie przeprowadzenie narkozy, gdy mama jest bez tarczycy i ma chore serce?! CZY KTOŚ JEJ POMOŻE, jak i na ortopedii i niektórych oddziałach onkologii LEKARZE STRAJKUJĄ?! Czy w ogóle mama w takiej sytuacji powinna być poddawana narkozie? Ja nie wiem, jak to wszystko ona zniesie psychicznie, zwłaszcza, że już cały czas bardzo silnie przeżywała informacje, podawane w mediach na temat losów pacjentów, którzy nie mogli otrzymać pomocy z powodu strajków lekarzy!

A lekarze wolą sobie urządzać przed szpitalami i na uliacach KABARET(!):

"100 lekarzy wyszło przed Szpital Specjalistyczny w Tychach z wiadrami i myjkami, by myć samochody. "Bo stawka za mycie szyb samochodowych to 16 zł za godzinę, a chirurg zarabia... 12 zł" - wyjaśnili."

"Wczoraj o godz. 16.00 przed wejściem na stację metro Centrum w Warszawie kilkudziesięciu studentów stołecznej AM założyło lekarskie fartuchy i pokazywało przechodniom kartki z nazwami krajów, do których mogą wyjechać po studiach. Według sondażu gazety "Studenckie ABC", 80% studentów medycyny warszawskiej AM myśli o wyjeździe za granicę."

/Esculap/

"PIENIĄCHY, PIENIĄCHY, PIENIĄĄĄĄĄĄĄĄACHY!" - tak śpiewał, a właściwie wydzierał się kilka lat temu podpity lekarz - prof. rehabilitacji, na pewnej po konferencyjnej imprezie, na której byłam obecna. Lekarz, który słynął z tego, że miał 10 etatów (!!!). Dodam, wielki zwolennik UPR-u i Korwina - Mikke...

I na koniec słowa samego Bukiela i jego kolegów, który nie wiedząc jeszcze o chorobie prof. Religi, tak wypowiadali się na jego temat:

"

Z kraju; 2007-05-30 ["Życie Warszawy"]

"Religa zmarnował swoją szansę"

(...)

Wyjście z twarzą

Zdaniem Krzysztofa Bukiela, szefa strajkujących lekarzy, minister zdrowia powinien podać się do dymisji.

- On po prostu nie daje rady, zwyczajnie się zaplątał. Moim zdaniem nie wytrzymuje napięcia związanego ze strajkiem. Wie, że mamy rację, ale nie ma odwagi powiedzieć prawdy rządzącym. To i tak zmierza do tego, że zostanie zdymisjonowany, dlatego powinien odejść sam, żeby wyjść z tego konfliktu z twarzą - mówi Bukiel.

(...)

Oburzeni związkowcy uważają, że od kilkudniowego urlopu ministra gorsze jest to, że nie robił nic przez ostatnie półtora roku (...) Może faktycznie minister jest chory, ale to mnie mniej martwi. Gorsze jest to, że jego praca nie była dobra, a teraz zbierane są tego owoce - mówi Szramik."

http://www.esculap.pl/main/news.html?news=15794

Hmmmmmmm, strajkujących lekarzy NIE MARTWI to, że CZŁOWIEK CHORUJE NA RAKA!

ZNIECZULICA, ZNIECZULICA i jeszcze raz ZNIECZULICA!

P.S.
Celowo porównałam Krzysztofa Bukiela do HITLERA, GOMUŁKI, STALINA, tak jak to czynią od ponad roku wielcy politycy - humaniści: GEREMEK, politycy PO i SLD, a także dyżurne autorytety - psychologowie, socjolodzy, a nawet psychiatrzy (!)- w stosunku do braci Kaczyńscy. Skoro im wolno, to dlaczego i mnie tego nie wolno uczynić w stosunku do przewodniczącego OZZL? Przecież wszystko na to WSKAZUJE, że on taki jest!